The camp (1940-1945) established by the Nazis on occupied polish territories was the biggest concentration camp for inmates of many different nationalities. From 1942 and onward it also became the center of mass killing of European Jews. Between 1,1 and 1,5 million men. Women and children were slaughtered there, nearly 90% of them Jews. The firs victims were polish political prisoners brought in on June 14 1940. Commencing mid-1941 citizens of other nazi-occupied countries were sent to Auschwitz as well.
More than 1.1 million Jews, some 159 thousand Poles, 23 thousand Roma, 15 thousand Soviets and other nationalities were deported to the camp. Most Jews were killed on arrival in the gas chambers of KL Auschwitz-Birkenau. They were never registered into camp records. The bodies were burnt in crematoria or pilled up in heaps incinerated in the open air. The SS. Half of them died due to the inhumane living conditions, backbreaking work, starvation, terror and executions registered only 400 thousand inmates into the camp records. When the red army liberated the camp on January 27 1945, just 7 thousand inmates were left as witnesses to the most horrible crimes ever committed in world history.
Konzentrationslager Auschwitz, KL Auschwitz (Stammlager), KL Birkenau (Auschwitz II) – niemiecki zespół obozów koncentracyjnych i obozów zagłady na terenie Oświęcimia i pobliskich miejscowości istniejący w latach 1940-1945. Symbol całego systemu koncentracyjnego i machiny zagłady. Nazwy Auschwitz i Birkenau są niemieckimi odpowiednikami polskich nazw Oświęcim i Brzezinka, stosowanymi podczas okupacji Polski 1939-1945. Jest to jedyny obóz koncentracyjny znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, figuruje tam pod oficjalną nazwą Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-45).
Od 1940 r. w tym wcielonym do III Rzeszy rejonie Polski nazistowskie Niemcy utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania Polaków, a przekształcony stopniowo w główne miejsce masowej eksterminacji (Holocaustu) około miliona Żydów z całej Europy, a także wielu Polaków, Romów, jeńców radzieckich oraz obywateli innych narodowości.
Zdecydowana większość – do 80% ludzi trafiających do Auschwitz-Birkenau nie doczekała się statusu więźniów. Byli to Żydzi zwożeni przez nazistów z gett i obozów przejściowych całej okupowanej Europy. Po selekcji i odseparowaniu od swoich najbliższych przebywali ostatnią drogę z rampy kolejowej do rozbieralni, skąd byli wprowadzani do komór gazowych i w ciągu około 20 minut pozbawiani życia. Przed spopieleniem ich zwłokom obcinano włosy i wyrywano złote zęby. Przeszukiwano też ciała w poszukiwaniu kosztowności. Nie ma natomiast dowodów na spotykane informacje o produkcji z tkanek podskórnych ofiar mydła[3].
Trudno określić, ile osób rzeczywiście zginęło ze względu na sprzeczności w zeznaniach świadków, m.in. więźniów z Sonderkommando, oraz niewielką liczbę dokumentów ocalałych po celowym ich niszczeniu przez nazistów. Ponadto zdecydowana większość deportowanych zginęła w Birkenau, gdzie nie byli rejestrowani i nie były im nadawane numery.
Obecnie historycy, za wyczerpującymi badaniami Franciszka Pipera, oceniają, że ogółem do obozu trafiło co najmniej 1,3 miliona osób, z czego ponad 1,1 miliona zostało stracone.
